Hoi,
Zoals vele dames wil ik ook wat kilootjes kwijt. Niet eenvoudig, maar mits wat doorzettingsvermogen hoop ik toch enkele kilootjes kwijt te kunnen spelen. Voor mij is het vooral een kwestie van alternatieven vinden. Alternatieven voor frisdrank en fruitsappen. Want aan fruitsap was ik echt verslaafd. En wetende dat in de meeste fruitsappen evenveel suikers zitten als een gewone cola... Ik heb me al enkele dagen bezig gehouden met ideetjes zoeken, gezonde en caloriearme alternatiefjes. Eén daarvan is een alternatief voor frisdranken en fruitsappen uit brik.
Door rond te kijken op Pinterest kwam ik tot dit idee. Ik ga fruit toevoegen aan water. Zo heb ik een kan water gevuld en daarin wat fruit uitgeperst (mogelijkheden zijn: appelsien, citroen, limoen, nectarine,...) Als je het fruit lang genoeg laat trekken (en eventueel wat zeste bijdoen die je er achteraf weer kan uit zeven) is de smaak echt goed. Voor wie het niet sterk genoeg is van smaak of te zuur kan er altijd een lepeltje canderel of caloriearme zoetstof aan toevoegen.
Voor wie van fruitige smaken houdt en een gezond alternatief zoekt voor al die frisdranken, probeer het zeker eens. Je kan zeker ook andere fruitsoorten gebruiken zoals besjes, aardbeiden, franmboosjes,... je kan het aanpassen naar jou smaak. Laat het smaken!
Liefs,
Eleonora
Friday, September 20, 2013
Monday, August 5, 2013
Into the wild
Zoals velen al weten ben ik een ongelooflijke filmfan. Niet het typische soort commerciële films, maar films met diepgang, identificatiemogelijkheden en nieuwe ontdekkingen van de wereld maar ook op het vlak van gevoelens. Daarom deel ik met jullie graag mijn mening en indrukken die de film 'Into the wild' geregiseerd door Sean Penn, en gebasseerd op het boek van Jon Krakauer
Net zoals ik ervan hou, brengt deze film rust met zich mee. Lange, trage, uitgerekte scènes, net lang genoeg om je aanwezig te voelen op de plaats waar het hoofdpersonage is.
Omdat ik net zoals het hoofdpersonage heel lang op zoek was naar mezelf, wie ik was, wat ik wilde, wie mijn omstaanders eigenlijk waren voelde ik me tijdens het kijken van de film -ik kan het gevoel moeilijk omschrijven- opgelucht maar tegelijk kwamen er ook weer bepaalde gevoelens naar boven. De lange stiltes, maar ook de magnifieke beelden van de natuur, een natuur waar je alleen blijkt te zijn, weg van de bewoonde wereld boeit me zo hard. Het afhankelijk zijn van de natuur, van mensen die je tegenkomt op je reis maar ook van jezelf. Jezelf ontdekken, vinden en herontdekken. Beseffen wat het leven voor jezelf betekent en wat er nu eigenlijk belangrijk voor je is. Weg zijn van leugens, het doen-alsof-gebeuren, de hypocriete materialistische wereld en de consumptiemaatschappij geven me een bron van inspiratie over een beeld dat ik voor mezelf wil maken over hoe ik in de wereld zou willen staan. Jammer genoeg is onze maatschappij al zo ver gevorderd dat het zelfs al niet meer mogelijk is zulk bestaan te leiden. We kunnen al niet meer leve zoals we willen, maar misschien is da niet altijd goed of slecht... Deze vraag laat ik in het midden. Zeker na het bekijken van de hele film. Deze vraag kunnen we ons best nog eens stellen na het einde.
Toch laat ik deze film een bron van inspiratie zijn, een resem aan vragen -over het leven en de manier van leven die wij toepassen- waar ik nog geen pasklare antwoorden voor heb en waarschijnlijk nooit met zekerheid zal kunnen beantwoorden.
Voor wie nog niet het geluk heeft gehad de film te mogen bekijken... een voorsmaakje!
Liefs,
Eleonora
Net zoals ik ervan hou, brengt deze film rust met zich mee. Lange, trage, uitgerekte scènes, net lang genoeg om je aanwezig te voelen op de plaats waar het hoofdpersonage is.
Omdat ik net zoals het hoofdpersonage heel lang op zoek was naar mezelf, wie ik was, wat ik wilde, wie mijn omstaanders eigenlijk waren voelde ik me tijdens het kijken van de film -ik kan het gevoel moeilijk omschrijven- opgelucht maar tegelijk kwamen er ook weer bepaalde gevoelens naar boven. De lange stiltes, maar ook de magnifieke beelden van de natuur, een natuur waar je alleen blijkt te zijn, weg van de bewoonde wereld boeit me zo hard. Het afhankelijk zijn van de natuur, van mensen die je tegenkomt op je reis maar ook van jezelf. Jezelf ontdekken, vinden en herontdekken. Beseffen wat het leven voor jezelf betekent en wat er nu eigenlijk belangrijk voor je is. Weg zijn van leugens, het doen-alsof-gebeuren, de hypocriete materialistische wereld en de consumptiemaatschappij geven me een bron van inspiratie over een beeld dat ik voor mezelf wil maken over hoe ik in de wereld zou willen staan. Jammer genoeg is onze maatschappij al zo ver gevorderd dat het zelfs al niet meer mogelijk is zulk bestaan te leiden. We kunnen al niet meer leve zoals we willen, maar misschien is da niet altijd goed of slecht... Deze vraag laat ik in het midden. Zeker na het bekijken van de hele film. Deze vraag kunnen we ons best nog eens stellen na het einde.
Toch laat ik deze film een bron van inspiratie zijn, een resem aan vragen -over het leven en de manier van leven die wij toepassen- waar ik nog geen pasklare antwoorden voor heb en waarschijnlijk nooit met zekerheid zal kunnen beantwoorden.
Voor wie nog niet het geluk heeft gehad de film te mogen bekijken... een voorsmaakje!
Trailer
Rise - Eddie Vedder
Liefs,
Eleonora
Tuesday, July 30, 2013
Overal inspiratie!
Als toekomstig kleuterleidster is alles wat ik tegenkom in mijn omgeving, internet,... een bron van inspiratie. Regelmatig kom ik nieuwe uitdagingen tegen die ik zelf eens wil verwezenlijken. Het zalige aan dit beroep is dat je zoveel vrijheid hebt in hoe je de kinderen dingen aanleert of hen laat ontwikkelen.
Voor alle duidelijkheid: alle onderstaande voorbeelden zijn niet door mezelf gemaakt :)
Vuurspuwende draak (door te blazen)
Memory ijsjes
Vuurspuwende draak (door te blazen)
Liefs,
Eleonora
Subscribe to:
Posts (Atom)